miniaturka nr 2 Zimowe Marzenia część 6

Czy ktoś widział mój ostatni post wigilijny? Szukam i nie wiem gdzie jest. W Wigilię dodałam ostatnią część miniaturki świątecznej i chyba coś poszło nie tak bo nie ma jej na blogu. 

Była również notka o chwilowym zawieszeniu ale i tego nie ma.

Szkoda.

Niestety nie mam już na komputerze tamtego zakończenia więc w weekend napisałam nowe. Takie bardziej dla każdego do wyobraźni dalszych losów. Mam nadzieję, że się Wam spodoba. 

W środę dodam krótką miniaturkę.

- Mama? - krzyknęła Hermiona na widok Jane Granger z Amandą na rękach - Co tu robisz z małą na rękach?

- Jest chora - mówiąc to mama dziewczyny weszła do domu nie czekając na zaproszenie córki, słyszała tylko, że Miona zamknęła drzwi i poszła za nią - Mała jest rozpalona i nie wiem co robić. Dałam jej tabletki, robiłam kompres i nic.

- Ona jest czarownicą, mamo. Nie pamiętasz co było ze mną jak chorowałam? Nic mi nie pomagało i tak samo jest z nią. Połóż ją na kanapie i przykryj kocem. - mówiąc to rozpaliła zaklęciem kominek i poszła na górę do sypialni. Z jednej z szafek wyjęła potrzebne jej eliksiry i zeszła na dół.

- Od kiedy jest gorączka?

- Wczoraj w południe zaczęła już delikatnie mieć podniesioną temperaturę. Myślałam, że to lekka gorączka i wystarczy kompres i jakieś leki. Ale temperatura nie schodziła tylko było jeszcze gorzej. Zamiast maleć to rosła. Nie wiedziałam co robić, więc z nadzieją, że jesteś w domu przyszłam tutaj.

            Dziewczynka miała wysoką gorączkę, w pewnym momencie zaczęła przez sen wołać tatę. Hermiona podała jej kilka mikstur. Domyślała się co może się dziać. Każde dziecko magiczne przechodzi w bardzo młodym wieku tak zwaną inicjację magii i widocznie właśnie przyszedł czas na Amandę. Niestety Miona nie mogła dać jej normalnych dawek, bo dziewczynka mogłaby mieć problem z przejściem. Podała jej jedynie minimalne dawki i miała nadzieję, że to wystarczy i zmniejszy cierpienie dziecka. Spojrzała na matkę i powiedziała

- Mamo, idź do domu. Ja się nią zajmę. Trzeba ją inaczej leczyć, więc i tak nie możesz mi pomóc. Podałam jej leki i teraz trzeba czekać. Szkoda, że dopiero teraz przyszłaś z tym. Przeważnie czarodzieje gdy zobaczą już pierwsze symptomy przychodzą do szpitala. Mugolskie leki nie pomagają, a czarodziejskie nie do końca są odpowiednie dla dzieci w tym okresie. Ale to zawsze coś. Nie pytaj się dlaczego tak się dzieje, bo tego nikt nie wie.

- Jeśli będziesz coś wiedziała zadzwoń.

- Jasne mamo, a Malfoy wie?

- A nie powiedziałam ci? Wyjechał dwa dni temu i ma wrócić jutro. Zostawiłam mu karteczkę, że jestem u ciebie. Dbaj o księżniczkę...

- Oczywiście. A ty odpocznij troszkę. - Mówiąc to Miona odprowadziła mamę do drzwi, pocałowała w policzek na pożegnanie i wróciła do małej. Wzięła Amandę na ręce i zaniosła na górę gdzie położyła ją w swojej sypialni, zasłoniła okna i usiadła na fotelu obok. Przykryła się kocem i zaczęła rozmyślać.

            Inicjacja młodych czarodziejów jest czymś co w głównej mierze pokazuje, czy dziecko będzie miało moc. Te dzieci, które tego nie przejdą do 8 roku życia w przyszłości są charłakami. Oczywiście może być i tak, że dziecko będzie przed inicjacją wykazywać oznaki magii ale nie zawsze ona pozostanie w ciele dziecka i bez inicjacji ta magia zaniknie. Im szybciej inicjacja tym lepiej oczywiście dla czystokrwistych rodzin, dla których to jest ona dumą.

            Teraz Hermiona miała duży problem, nie zajmowała się nigdy bezpośrednio w szpitalu tym zdarzeniem, jedyne co, to była świadkiem i uczyła się na uniwersytecie o tym. A teraz pozostała sama z małą Amandą, do której żywiła co raz głębsze uczucia. Myśląc o małej zasnęła na fotelu. Była tak śpiąca, że nie usłyszała nawet jak ktoś wszedł do jej sypialni.

            Tą osobą był Malfoy. Wcześniej wrócił z delegacji i chciał zrobić niespodziankę córeczce, kupił jej pluszowego białego króliczka i chciał zobaczyć uśmiech na jej twarzy. Ale gdy wszedł do domu i zawołał ją i nie usłyszał nikogo to zmartwił się. Wszedł do kuchni gdzie poprosił wcześniej, żeby Jane na lodówce zostawiała wiadomości. Wisiała tylko jedna karteczka:

"Draco, coś jest z Małą. Chyba jest chora i nie wiem co robić. Zabieram ją do Hermiony."

Pod spodem zostało dopisane zdanie

"Miona mówi, że zajmie się sama Amandą i że nie będę potrzebna, więc idę do siebie jak coś. Dziecko jest w dobrych rękach, więc nie martw się."

            Gdy tylko przeczytał tą wiadomości wypadł z domu i biegiem udał się do domku Miony. Zdziwił się, że drzwi nie zostały zamknięte na klucz ani zabezpieczone żadnym zaklęciem, co było niepodobne do dziewczyny. Wpadł do środku i obszedł cały dół, nie znalazł nikogo, więc udał się na górę. Wszedł do sypialni i zobaczył swoją córkę na łóżku przykrytą kołdrą. Dotknął jej czoła i była rozpalona, zobaczył dopiero po chwili siedzącą obok Mionę. Poprawił koc, który osunął się na jej kolana i wyczarował sobie również fotel i usiadł w nim z dala łóżka, za to miał świetny widok na dwie kobiety.

            Patrząc na córkę wiedział, że przechodzi inicjację. Czuł magię już wchodząc do domu i był dumny. O tak duma wręcz go rozpierała. Sama myśl, że córka będzie magiczna dawała mu wielką nadzieję, że będzie inna niż on w szkole. Oczywiście będzie najmądrzejsza i najlepsza we wszystkim, ale też zrobi wszystko aby miała lepszy charakter niż on. W tym momencie usłyszał cichy jęk z fotela obok i popatrzył na Granger. Zauważył, że nie wyglądała najlepiej, worki pod oczami, szara cera to nie była ta pełna wigoru dziewczyna co w szkole. Wiedział od jej matki, że potrafi nawet kilka dni siedzieć w szpitalu i jedyny kontakt z nią to był telefon, aby ktoś wyszedł z psem i nakarmił go. Wg słów matki jej życie to pomoc innym. Tak samo jak kiedyś, ale teraz chociaż brała pieniądze za to, i miała jakiś wyższy cel. Podziwiał ją, z dnia na dzień co raz bardziej i to była zasługa Amandy, która mogła tylko o niej mówić, mimo, że widziała ją kilka razy, już nazywała ją mamą. Doszedł do wniosku, że taka kobieta jak Granger będzie idealna jako matka jego córki. Tylko teraz potrzebny jest plan zdobycia i tym planem będzie Amanda już się on o to postara. Gdy zobaczył, że Hermiona się obudziła i pierwsze co zrobiła to podejście do łóżka i sprawdzenie czoła małej, a do tego delikatny pocałunek, wiedział już, że nie ma innego wyjścia i musi sprawić aby Granger zmieniła w nazwisko w najbliższym czasie. I uda mu się to inaczej nie nazywałby się Draco Malfoy...